Oud en nieuw in Cusco en de rest in Bolivia

23 januari 2011 - Sucre, Bolivia

Hallo hallo!

Het is alweer bijna een maandje geleden dat ik mijn laatste berichtje heb gestuurd. Dus ik moet weer even terug in de tijd wat ik nou eigenlijk allemaal heb gedaan deze afgelopen maand. Ik was geeindigd met mijn vorige bericht op de dag voor oud en nieuw, dus laat ik daar maar mee beginnen.

voor zij die het nog niet weten, niet hebben gelezen of gewoon zijn vergeten, ik heb kerst en oud en nieuw beiden in Cusco de hoofdstad van Peru gevierd. Oud en nieuw was zeker een ervaring. Ik verbleef die tijd in een hostel genaamd ´Wild Rover´. En wild ging het er ook echt aan toe! Het was namelijk een groot, nieuw hostel met zijn eigen bar. Er verbleven alleen maar mensen van 20 tot een jaar of 30. Velen zeiden dat ze maar voor 2 daagjes zouden blijven, maar dat kwam er niet van, een week later zag ik ze nog steeds ´s ochtends aan de bar brak met een groot iers ontbijt. Het hostel is ook een van een Ierse man. Maar goed. Ik was de dag van oud en nieuw net teruggekomen uit Aguas Calientes, bij Machu Picchu. Na brakjes om 11 uur ´s avonds aangekomen te zijn in het hostel (waar ik dus voordat ik naar Machu Picchu ging ook al verbleef) meteen maar de bar in gedoken. Veel dronke mensen, flessen bier en gele spullen kwamen mij tegemoet! Van gele zonnebrillen en slingers tot aan gele onderbroeken en gele verf. Na iedereen ´hallo´´te hebben gezegd, snel wat drank naar binnen gegoten en toen was het alweer bijna 12 uur. Om kwart voor 12 stroomde de bar leeg en ging iedereen naar het centrale plein midden in Cusco. Op elkaar gepropt met vele locals en toeristen begon het geïmprofiseerde aftellen naar 12 uur. Helaas werd dat namelijk niet zoals gewoonlijk in nederland tegelijker tijd gedaan. En toen begon het hoor, wat een gekkenhuis werd het om 12 uur! Het vuurwerk vloog je langs de oren midden in de menigte, mannen in boxers in de fontein, kleine jongentjes die stiekem je tas probeerde te stelen terwijl jij gewoon vol blijdschap niet oplettend je vrienden feliciteerde en natuurlijk het begin van de 12 rondjes om het plein rennen! (wat ik in mijn vorige bericht heb verteld.) Rond een uur of 1 met mn vrienden van het hostel naar de meest populaire en meest volgepropte discotheek gegaan. Daar tot een uur of 7 a 8 rondgehangen en toen maar terug naar het hostel gegaan en mijn bedje ingedoken. Om vervolgens de volgende dag rond een uur of 4 a 5 wakker te worden en eens te gaan ontbijten. Al met al een geslaagd oud en nieuw! en een hele leuke tijd in Cusco.

Na nog een paar daagjes te hebben uitgebrakt in Cusco ben ik vertrokken naar La Paz in Bolivia. Na weer eens een 16 uur lange busrit zonder stops, een kapotte wc, snurkende mannen, en stoelen verre weg van comfortabel toch aangekomen ´s ochtends. Ik heb een weekje in La Paz gezeten. Naar de heksenmarkt geweest met opgezette babylamas, lamafoetussen in potjes, vreemde kruiden en amuletten met betekenissen. En naar het coca museum met de hele geschiedenis van de cocabladeren tot aan cocaïne, verslaving en het gebruik als medicijn. En dat maar voor 1 euro!

Na een weekje daar dus te hebben gespendeerd ben ik samen met een nederlander en een zweed naar Uyuni gegaan. Uyuni is een kaal, zanderig en saai dorpje. Maar de enige plek om vanuit naar de Salt Flats te gaan! Ik had met 2 nederlandse vrienden daar afgesproken om een 3 daagse tour te doen met een jeep. Op vrijdagochtend vertrokken we om 10 uur samen met nog 3 australiërs en onze Boliviaanse Chauffeur. Die een voorkeur had voor hard crossen over enge weggetjes. Het eerste wat we te zien kregen was een treinenkerkhof. Grappig, maar niet beister boeiend. Een grote, zwarte, oude, vol met graffiti gekalkde trein waarmee ze van alles vervoerden. 10 minuten daar gebleven en toen naar de Salt Flats, Salar de Uyuni! In 1 woord ´Amazing!´ Voor zij die geen idee hebben waar ik het over heb, typ even bij google in Salar de Uyuni en dan plaatjes. Natuurlijk niet zo perfect als op de googleplaatjes maar het kwam wel heel dicht in de buurt. Salar de Uyuni is met een oppervlakte van 12.000 km2 de op een na grootste zoutvlakte van de wereld. ongeveer 40.000 jaar geleden was deze vlakte een deel van het minchinmeer. Toen het meer opdroogde, bleven 2 meren over en 2 grote zoutvlakten Salar de Uyuni en Salar de Coipasa. Er wordt geschat dat het zo´n 10 miljard ton zout bevat waarvan 25.000 jaarlijks wordt weggehaald. Pretty amazing dus!

Na de zoutvlaktes reden we door naar Ojos de Sal en een hotel gemaakt uit alleen maar zout, waar we lunch kregen. Vanuit daar naar Isla Incahuasi, een eiland midden in de zoutvlakte vol met grote en kleine cactussen. Weer doorgereden naar het eindpunt van deze vrijdag. Een klein dorpje waar de lamas door de straten liepen en waar het ´s avonds muisstil was. We sliepen daar en kregen ´s avonds Lama te eten! Lekker van smaak alleen erg taai.

Zaterdag naar Laguna Colorado in San Juan, de vulkaan Ollagua, de groene waters van een andere laguna omringd door bergen waar het wintersportgevoel mij meteen tegemoet kwam toen ik uit de auto stapte, en grote meren vol met honderden roze flamingo´s. Zondag zijn we opgestaan om half 5 ´sochtends om de stomende gijsers en bubbelende modderpoelen met zonsopgang te zien. En ´s middags heerlijk te relaxen in de natuurlijke heet waterbronnen. Onderwijl met de jeep over meest verschillende vlaktes gereden. Zoutvlaktes, woestijnvlaktes, groene grasvelden met tientallen lamas en enge dunne bergpaadjes door de bergen. Uiteindelijk een super vette tour waarbij ik in drie dagen heel veel heb gezien. Helaas moeten de foto´s nog even wachten want heel shit een deel van mijn camera is kapot waarmee ik met een kabeltje de foto´s op de computer zet.

Van Uyuni ben ik naar Sucre gegaan waar ik nu zit. De hoofstad van Bolivia. Ik dacht eerlijk gezegd eerst dat dat La Paz was, maar niet dus. Eergister was ik uitgenodigd door de baas van mijn hostel om Argentijns te gaan barbequen bij een vriend van hem. Hij zij dat het een feestje was met allemaal vrienden van hem etc. Wat bleek. Een barbeque met veel vlees, drank en alleen maar spaans sprekende volwassenen. Uiteindelijk het heel erg naar mn zin gehad die avond en met mn nog wat gebrekkige spaans mezelf er ook nog best goed uitgered. Heerlijke wijn gedronken en nog nooit van mijn leven zoveel vlees gegeten! Het begon met een grote lap koe. Heerlijk mals, maar wat groot van proportie. Maar ik dacht achja laat ik het maar gewoon helemaal opeten want dat is netjes. Nooit verwacht dat ik daarna ook nog eens een lap schaap zou krijgen, een lap ander soort schaap en als eindiger een lap lama. Buiten dat wel een hele leuke avond gehad waarbij ik na een paar uur in een discotheek te hebben gezeten om 5 uur ´sochtends eindigde in een Spaanse karaoke bar.

Nou nu hebben jullie weer wat te lezen. Dinsdag of woensdag vertrek ik naar Chili,

Tot het volgende bericht,

Veel Liefs! Marguerite

 

Foto’s

7 Reacties

  1. pap:
    25 januari 2011
    Lieve Marguerite,
    In Woerden gaat 's morgens de Blokker, Hema, Da en Zeeman open. Een belangrijk moment. Na een paar uur komen de eerste mensen. Het is rustig rijden in de Voorstraat.
    Geen wilde jeeps, lama's, brak ochtend en avond, zoutmeren, bbq en andere gein. Het zal voor jou wel even wennen zijn. Dan maar Arie.
    Mooi verslag en zorg dat je snel weer een goed fotoapparaat hebt. Je maakt maar eenmaal zo een reis. Hoe gaat het met spot?
    Vandaag de hondenuitlaatsservice te gast gehad. Luna is goedgekeurd en mag 1 dag mee met 11 andere honden op de vlakte achter Snel en Polanen. Feest dus.
    Wij reizen met je mee. Santiago ligt 1200 klm verder en ligt tegenover Buenos Aires. Sla op tijd naar het oosten af.
    Overigens worden de bbq's en lappen vlees steeds groter.
    Liefs pap
  2. Barend:
    25 januari 2011
    Magaritas,
    altijd leuk om je gezichtje weer te zien. Ben erg benieuwd naar foto's van die duizende flamingo's!! Lamafoetussen, zeker om je libido te verhogen? Die heksen in onze wereld verzinnen ook de gekste dingen!! En maak even een foto van je nieuwe piercing:P

    Dikke kuss
  3. Siebe:
    25 januari 2011
    Hee Mar super leuk wat van je avonturen te horen. Tot wanneer blijf je in zuid Amerika? Ik zit nu in Australie voorlopig. Als we beide weer in Nederland zijn moeten we snel even wat gaan drinken bij de pomp! de laatste keer dat ik je zag was vorig jaar september ofzo! wat een tijd he!
    xxx

    ps:als je het leuk vind mijn avonturen te lezen check siebeokkerse.waarbenjij.nu
  4. Annie:
    26 januari 2011
    Ha lieve Marquerite, wat een belevenissen en avonturen. Woerden lijkt dan een ingeslapen stadje, met alleen maar hele rustige mensen. Er zullen ongetwijfeld dagen zijn waarop je je afvraagt ' wat doe ik hier ' . En dan stort je je vervolgens weer met goede moed in het Zuid- Amerikaanse leven en heb je weer veel plezier. En ben je nu in Chili aangekomen?
    Kus, Annie
  5. Anneke:
    27 januari 2011
    Lieve Marguerite,
    Eindelijk ook eens een berichtje van mij. Volg natuurlijk wel al je belevenissen, waar ik zeer van onder de indruk ben. Altijd prettig om pas achteraf te horen welke spannende zaken je hebt meegemaakt. Als ouder wil je niet te veel van te voren weten, maar ben je altijd wel trots als je hoort wat je kind aan het andere eind van de wereld heeft meegemaakt. Ik spreek uit ervaring. Dat je zo reislustig en ondernemend bent vind ik een openbaring. Had je zelf gedacht dat je je zo makkelijk door Midden-en Zuid Amerika zou bewegen ? Het zal wel wennen zijn om straks weer in Woerden rond te lopen, nu je een wereldburger bent geworden. Geniet er nog maar even van, pas goed op jezelf, liefs, ook van Joost, Anneke
  6. Eva:
    2 februari 2011
    mar jij zit niet stil daar hoor!
    wat een gave verhalen weer, en ik heb is even op die zoutvlakte gegoogled wat veeeeeet, super mooi man! ben benieuwd naar meer foto's, maart kom zo al snel dichtbij hè, dan kom je terug toch? of blijf je dan eerst nog in argentina? in ieder geval enjoy your time daar voor zolang die nog duurt, ik hou je in 't oog!
    kus en liefs
  7. Chris:
    6 februari 2011
    Jeetje zusjelief, de journalist in je is duidelijk wakker geworden. Vet geschreven hoor, en nog vettere ervaringen. Een heuse avonturier. Allemaal dingen die ik destijds niet kon doen. Ben jaloers. Snel weer skypen, maar stuur je daarvoor nog een mailtje.

    En die Argentijnse barbeque, of braai zoals de Afrikaners zeggen, moet je zeker meer doen. Goed eten en Spaans oefenen. Toch leuk als we straks in Harmelen tijdens het eten samen kunnen praten zonder dat de anderen het kunnen verstaan. Net als pap en mam altijd deden.

    Entonces, chica bella. Mucchissimo suerte en el pais de los caballeros. Talvez te puedes encontrar un chico hermoso en argentina. Voor wat betreft de vrouwen ben ik daar de meest mooie in Z-A tegen gekomen.

    Gran beso chris